Black Canyon, Montrose
Door: Ineke
Blijf op de hoogte en volg Herman en Ineke
21 September 2017 | Verenigde Staten, Montrose
Aldus, het vervolg van vanmorgen...... Na het ontbijt zijn we eerst een motel gaan zoeken in de buurt van Moab. In Moab zelf is het gewoon niet te betalen. Voor 1 overnachting zitten we nu vier nachten in een motel. We hebben wat gevonden, nog steeds niet zo goedkoop als nu maar aanzienlijk beter. Gauw onze super koelbox van $2,27 weer ingepakt vanuit de koelkast en hop op weg. Tot onze 'schrik' is de druk van onze inmiddels beroemde achterband weer zo laag dat we toch eerst een pomp moeten vinden met een knappe 'air' pump. De eerste pomp heeft dat niet en terwijl we naar de volgende rijden zien we een soort kwikfit. Halleluja....dit varkentje gaan we even proberen te wassen. Wat een super service hier!!! Er werd een oldtimer, een Plymouth, voor ons uit de garage gereden en onze auto er in. Er bleek een spijker in de band te zitten die het langzaam leeglopen hard veroorzaakt. Een klein uurtje later plus een fles wijn en twee lekkere biertjes rijker (er zat een liquor store naast de garage :-), een leuke tip van de oude man achter de balie, waren we eindelijk op weg. Gelukkig was de canyon maar 11 mijl verder. We draaien ons ritueel, eerst visitor center, scrapmateriaal in slaan plus een 'map' voor de hike routes en dan de canyon in. Het is niet zo groot maar doet zijn naam eer aan. Het is totaal anders dan de andere canyons. Ruw, grillig, grijs en donker. Vandaar de naam Black Canyon. We rijden eerst de South Rim af en bij de laatste stop gaan we eerst eten en dan lopen. Het is inmiddels behoorlijk warm en het is hoog. Niet zo makkelijk voor mijn persoontje. Maar..... ik heb het gelopen hoor! Prachtig uitzicht en de rotspartijen zijn indrukwekkend. Herman speelt weer voor Mountain Goat (dankzij mij komt hij hopelijk weer heel thuis!) Ik vind het maar niks dat geklim van hem. Na deze wandeling gaan we de rim af en gaan we doen wat die vreselijk aardige man bij de 'kwikfit' ons had aangeraden. Een eindje verder, bij het dorpje (bestaande uit 1 gebouwtje, een store) en 22 km verder dus, kon je een lang stuk langs de rivier, de Gunnison, lopen van dam naar dam. In deze rivier zitten 3 dammen. Het pas werd op het einde zo eng dat ik niet meer verder wilde lopen. Het was een pas van losse stenen. Rechts omhoog en links naar beneden. Nou, alles best maar ik ga niet! Herman is nog gaan kijken of het een stukje verder beter werd maar het was eerder nog beroerder. Toen zijn we maar terug gegaan. Inmiddels was de dag alweer ver gevorderd. Vijf uur reden we terug naar ons motel. We hebben ons wat opgefrist en zijn lekker Thais gaan eten. Het was weer een geslaagde dag met gelukkig weinig kilometers. Morgen wordt dat anders. We moeten een aardig eind rijden en dan staat Arches N.P. op het programma. Op het kaartje kun je zien dat we alweer aardig richting Denver trekken. De laatste week is bijna ingegaan......
-
22 September 2017 - 09:21
Dennis:
Ojee scrap materiaal -
22 September 2017 - 18:56
Mara:
Super mooi!! Ben zo benieuwd naar jullie foto's en verhalen.
Geniet van de laatste week!
Dikke kus van ons en de duiveltjes -
26 September 2017 - 10:53
Gerda:
Ooo, alweer de laatste week in. Wij ook hoor. Mooi deze foto's, ik vind het groen fijner dan die ruige kale bergen. Wij gaan zo (06:00 uur) op weg naar ons strand deel van de reis. -
26 September 2017 - 23:28
Chantal:
Wauw mooie foto's hoor!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
